Ο όρος stress (πιεστική κατάσταση) χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις ατομικές αντιδράσεις στις ψυχοπιεστικές καταστάσεις, οξείες ή χρόνιες, οι οποίες προκαλούνται από ένα ευρύ φάσμα περιβαλλοντικών γεγονότων.
Ουσιαστικά ορίζεται ως stress, η μη-προσαρμοστική σωματική ή/και συναισθηματική απάντηση σε καταστάσεις υπερβολικών απαιτήσεων.
Οι ατομικές αντιδράσεις στο stress καθορίζονται τόσο απο ενδοψυχικούς παράγοντες, όπως οι μηχανισμοί άμυνας, οι στρατηγικές αντίδρασης, όσο και από βιολογικούς παράγοντες, όπως δομές του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ), ανοσολογικούς μηχανισμούς και άλλους νευροενδοκρινικούς σχηματισμούς.
Οι ψυχικές αντιδράσεις στο stress κινούνται σε ένα ευρύ φάσμα μεταξύ φυσιολογικών συναισθηματικών απαντήσεων (θλίψη, φόβος, στενοχώρια, θυμός) και ψυχιατρικών διαταραχών, όπως διαταραχή μετατραυματικού stress (Post-Traumatic Stress Disorder) που κατατάσσεται στις αγχώδεις διαταραχές, διαταραχή προσαρμογής, αλλά και έως πιο βαριές παθήσεις όπως μείζων καταθλιπτικό επεισόδιο ή οξύ ψυχωτικό επεισόδιο.
Οι σωματικές επιπτώσεις του stress αναπτύσσεται μέσω της δυσλειτουργίας του αυτόνομου νευρικού συστήματος (επιδράσεις στη καρδιά, στο γαστρεντερικό σύστημα, κ.α.) είτε μέσω της διαταραχής στο νευρο-ενδοκρινικό σύστημα (επιδράσεις σε ορμόνες, κ.α.).